Gadżety reklamowe z nadrukiem – ale jakim?

Pozornie to oczywiste, z drugiej strony każdy produkt jaki możemy otrzymać albo i kupić – posiada nadruk. Najczęściej markę producenta – czy jest to gadżet reklamowy? Jestem pewien, że od dziś inaczej będziesz patrzeć na swój wypasiony telewizor, laptop czy cokolwiek innego – z nadrukiem marki producenta.

Po tym karkołomnym wstępie wypada wyjaśnić – tak, producenci traktują swoje wyroby po części jako gadżet reklamowy. Ich używanie, Twoje zadowolenie są dla nich nośnikiem przekazu reklamowego. Ba, widząc, że Twój idol używa danej marki jest całkiem spora szansa, że sam z niej skorzystasz. Jak to się ma do gadżetów reklamowych z nadrukiem?

Trochę tak, trochę nie.

Gadżety reklamowe pełnią tu zupełnie inną funkcję. Choć podobnie jak zwykłe dobra – powinny być przydatne i użyteczne. Nic nam z gadżetu z najlepszym nawet nadrukiem kiedy leży on na dnie szuflady – bo jest niesprawny, albo niepotrzebny. Trzeba by tu wrócić do tekstu o badaniach nad rynkiem gadżetów reklamowych.

Nadruk, ale jaki?

To niełatwe pytanie. Gadżety reklamowe można znakować na różne sposoby, a każda z technik posiada swoje zalety i ograniczenia, wymaga też odpowiednich powierzchni. Czym zatem poszczególne techniki różnią się od siebie?

Tampodruk stosujemy na powierzchniach względnie płaskich, a jeśli trzeba by komuś wytłumaczyć jak działa – to pieczątka z kartofla będzie pierwszym skojarzeniem jakie Was dotknie. Twój nadruk przygotowywany jest na specjalnej płytce z wgłębieniami w których zbiera się farba – potem specjalny stempel przenosi wzór z płytki na gadżet. Trochę to przypomina przystawianie pieczątek – z tym, że wzór nie jest na stemplu, a w kałamarzu. Ta technika pozwala na druk na nierównych powierzchniach – ponieważ stempel (tampon) potrafi się w pewnym stopniu dopasować do kształtu przedmiotu.

Sitodruk – Jeśli widziałeś jak powstaje lane ciasto – to jesteśmy blisko opisania tej techniku. Sitodruk to znakowanie gadżetów za pomocą specjalnego szablonu – sita – które przypomina drobną siatkę, części które powinny przepuszczać farbę pozostają odsłonięte, a niezadrukowane pola zostają zaklejone w procesie przygotowania do druku. Dzięki temu farba przedostaje się tylko przez konkretne oczka i dociera do gadżetu. To chyba najlepsza z technik do znakowania odzieży (koszulek) czy toreb reklamowych. Wymaga ona płaskiej powierzchni, stąd też cienkie tkaniny sprawdzają się tu idealnie. Pikowana, puchowa kurtka zimowa nie będzie się nadawała do sitodruku.

Laser – stosowany w przypadku metalowych gadżetów reklamowych, drewna czy szkła. Co do zasady – wypala wzór przy pomocy lasera – tu powinien nastąpić koniec definicji. Warto jednak dodać, że laser nie graweruje kolorów – co prawda na drewnie wzór może się nieco różnić, ale to zależy do samego drewna, jego gęstości czy wilgotności. Druga sprawa to taka, że jeśli gadżet jest wykonany z kilku materiałów – to laserem możemy “żłobić” w pierwszym z nich odsłaniając spodnią warstwę – czasami da to efekt kolorowego nadruku, ale tylko dlatego, że kolejne, niższe warstwy są tego koloru. Ta metoda znakowania świetnie sprawdza się przy długopisach i brelokach, równie często polecana jest do znakowania bidonów czy termosów.

Fullcolor – warto tu nadmienić, że to niekoniecznie konkretna technika nadruku, ale klasyczne tampodruki, czy sitodruk cechuje ograniczona paleta – tam nie da się wydrukować zdjęcia w jakości zdjęcie przypominające. Zwykle stosuje się od jednego do czterech kolorów. Nadruki Full Color tą sytuację zmieniają i pozwalają na druk z przejściami tonalnymi (czyli gładkim przejściem z jednego koloru w inny). Tak zaawansowane wzory polecamy wykonywać drukiem UV, termotransferem lub sublimacją – a konkretna technika zależy już od przedmiotu i materiału z jakiego jest wykonany. Wszystkie techniki będą opisane jeszcze odrobinę niżej.

Druk UV – to technika najbliższa temu co znamy z domowych drukarek. Tylko trochę w większej skali. Maszyna składa się z specjalnego stołu na którym rozmieszcza się gadżety reklamowe przeznaczone do druku a nad nimi przesuwa się zespół głowicy drukującej – zupełnie jak w ploterze – który drukuje zadany nadruk, jednocześnie utwardzając go światłem UV – zupełnie tak samo jak robi to stomatolog z plombą. Nadruk taki jest zbliżony do klasycznego druku atramentowego i pozwala na całkiem spore rozwinięcie fantazji twórczej podczas projektowania wzoru. Mankamentem tej techniki zaś jest to, że wymaga ona płaskiej powierzchni, a każde najmniejsze jej załamanie – powodować moze optyczne skrzywienie nadruku. Warto to mieć na uwadze nim zleci się produkcję upominków z czyjąś twarzą…

Termotransfer – pozostać w kanonie odniesień – termotransfer znamy doskonale z prasowanek jakie pewnie nie raz nasze mamy naklejał na podziurawione spodnie. Znowu, technika od lat młodości naszej nieco się zmieniła, i jej masowe stosowanie wygląda nieco inaczej niż wariant domowy. Niemniej nadal wzór jest wpierw drukowany na specjalnym nośniku a w połączeniu ze spoiwem zamienia się w prasowankę, które specjalnymi żelazkami są wygrzewane w przedmiot. Technika pozwala na nadruk na nieregularnych kształtach (poprzez odpowiednie dobieranie “żelazka”) a najczęściej spotyka się ją w znakowaniu czapek czy toreb reklamowych. Największa trudność to dobór temperatury wygrzewania w sposób pozwalający na trwałe zespolenie nadruku z podłożem, a jednocześnie na tyle niskiej by nie przypalić przedmiotu.

Tłoczenie – najczęściej można je spotkać na kalendarzach reklamowych. Wzór w postaci stempla pod wpływem temperatury wgłębia powierzchnię przedmiotu pozostawiając na nim swój odcisk. Z oczywistych względów niewykonalne na powierzchniach metalowych czy z plastiku. Dość rzadko ta technika pojawia się na gadżetach reklamowych i większość z nas lepiej ją kojarzy z pracy magisterskiej – a w zasadzie jej zdobionej oprawy..

Haft – trudno napisać to coś odkrywczego. Cześć gadżetów tekstylnych może być oznakowana za pomocą haftu. Nie mówimy tu o hafcie ręcznym z skomputeryzowanych maszynach gwarantujących precyzję i powtarzalność wzoru. Prawdopodobnie będzie to najdroższa dostępna technika znakowana ale też jest najtrwalszą. Trzeba być jednak świadomym ograniczeń w możliwościach odwzorowania drobnych elementów czy ograniczeniu kolorów – podobnie jak przy sitodruku czy tampodruku.